109. Niech żyją jabłka

Sezamowo- owsiane placki na maślance z papierówkami podane z duszonymi śliwkami i tahini wymieszaną z miodem

* z mąki sezamowej i zmielonych płatków owsianych

Odkąd pamiętam, każde moje lato usłane jest papierówkami. Jabłonie w tym roku są niesamowicie hojne. By wpełznąć pod ich gałęzie, trzeba mocno pochylić głowę oddając kilka ukłonów. Zasłużonych, bo to przecież wspaniały owoc.

Papierówki nie są doskonałe, a jednak niczego im nie brakuje. Niektóre obite, o figlarnych kształtach, dalekie od tych sklepowych z modelową, błyszczącą skórką. Ale przecież sklepowe tak nie pachną, tak nie smakują. 

Uwielbiam je wszystkie. 
I te zielone, prosto z drzewa, kwaśne, wykrzywiające buzie.
I te soczyste, żółte, lekko poobijane, zbierane z mokrej trawy. 

Jest jeszcze jedna jabłoń. Już nie z papierówkami, a rodząca najbardziej soczyste i najsmaczniejsze jabłka, jakie jest mi dane jeść w ciągu całego roku. 
Twarde, czerwone, z zielonymi plamkami. Kwaśne po pierwszym kęsie, by zaraz ukoić podniebienie przyjemną słodyczą. Tyle smaku w jednym owocu.

Czy wy też tak kochacie jabłka? Ja mogłabym spokojnie napisać o nich poemat. 
Czułabym się naprawdę nieswojo, gdybym każdego dnia nie sięgnęła chociaż po jedną sztukę. 
A teraz, mając te swoje niemodelowe okazy, o tylko jednej sztuce nie może być mowy.  

Analizując śniadania na blogu bez problemu można zauważyć, jak bardzo lubię jabłka z sezamem, a już w szczególności z tahini. 
Placki wzbogacone o mąkę sezamową, delikatne, napakowane papierówkami, podane z własną chałwą. Jedyną, jaką preferuję, te sklepowe są dla mnie nie do ujedzenia. Tahini zmieszane z miodem gęstnieje tak bardzo, że spokojnie można całość pokruszyć palcami, a pod wpływem ciepłych placków cudownie się rozpuszczała. Do tego duszone śliwki z ogrodu i mam placki idealne, na piękną niedzielę.